หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ พระอาจารย์ผู้อยู่เหนือเศียรเกล้า 1

หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ พระอาจารย์ผู้อยู่เหนือเศียรเกล้า 1

      กระทู้นี้อยากจะขอรบกวนเนื้อที่เวปคนรักมีดสักหน่อยเพื่อโพสส่วนหนึ่งของความความทรงจำ เกี่ยวกับองค์ หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ ที่ผมรู้จัก และได้มีส่วนรู้เห็นเป็นแง่มุมหนึ่งของลูกศิษย์คนนึงที่จะเล่าถึงครูบาอาจารย์ที่เป็นที่เครพรักยิ่ง

     เมื่อหลายปีที่แล้วผมเองยังชอบที่จะไปหาพระอาจารย์ดัง ๆ ตามวัดต่าง ๆ ก็พอดีได้อ่านประวัติท่านหลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญจากหนังสือต่าง ๆ ก็รู้สึกว่าชอบจริยาวัตรของท่าน ก็พอมีโอกาศก็ได้มากราบท่าน ยิ่งรู้สึกชอบอุปนิสัยท่านจนมากราบท่านบ่อยครั้งขึ้น บางครั้งที่ผมได้มีโอกาศไปกราบหลวงปู่ฯท่าน และถือโอกาศพักค้างที่สุสานทีละหลาย ๆวัน 

   สุสานที่ว่า ก็คือสุสานทุ่งมน ป่าช้าท้ายหมู่บ้านทุ่งมน อ.ปราสาท จ.สุรินทร์ เป็นป่าช้าที่มีมาตั้งแต่สร้างบ้านทุ่งมนอายุกว่า 200 ปี เมื่อปี 2543 ตอนที่ผมเข้าไปกราบหลวงปู่ท่านใหม่ๆ สิ่งก่อสร้างต่างๆยังไม่มากนัก บรรดากุฏิต่างๆตามแนวกำแพงยังไม่มี ที่จำได้แม่นยำคือต้นปีป ที่ออกดอกสีขาวสวย กลิ่นหอมอ่อนๆชื่นใจ และบรรดาช่องปูนก่อที่ใช้เก็บศพทั้งหลาย และโกฏิกระดูกหลากสีสรรตั้งเรียงรายตระหง่านอยู่กลางลานสุสาน อย่างน่าเกรงขาม

   

    ครับ หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ พระอาจารย์ของผมนั้นท่านอยู่ป่าช้าเป็นวัตร ท่านอยู่ป่าช้านี้มานานหลวงปู่ท่านเล่าว่า บ้านเกิดท่านก็อยู่ท้ายป่าช้านี้ องค์ท่านเองนั้นเป็นเจ้าอาวาส วัดเพชรบุรี ย้อนไปหลายปีเมื่อตอนท่านยังแข็งแรง ท่านก็มักจะมาปลีกวิเวกที่ป่าช้านี้เสมอๆ กลางวันอยู่วัดกลางคืนนอนป่าช้า สำหรับผมยิ่งได้รู้มากเห็นมาก ยิ่งเครพ ยิ่งศัทธา มากขึ้นทุกที เคยได้ยินผู้ใหญ่พูดว่าถ้าจะดูว่าพระองค์นั้นดีมั๊ยให้ดูว่าชาวบ้าน ละแวกวัดมีความเครพนับถือพระองค์นั้นเพียงใด 

   แต่กับหลวงปู่ฯท่านทุกเย็น ชาวบ้านจะพากันมากราบท่านโดยที่มีกรวยดอกไม้เข้ามากราบท่านทุกวัน พวกเด็กๆก็เหมือนกันจะพากันมารออยู่ข้างหลังผู้ใหญ่ พอผู้ใหญ่กราบเสร็จ พวกเด็ก ๆ ก็จะเข้าไปกราบต่อ ช่วงเวลานี้หลวงปู่ท่านจะแจกขนมที่ท่านซื้อเอาไว้ให้เด็ก ๆ ทีละคน ๆ บางครั้งเป็นนมขวด ท่านก็จะเอาหลอดเจาะให้เด็กทีละขวดๆ ทีละคน ๆ ไปอย่างนี้ทุกคน บางทีแม่ลูกอ่อนลูกไม่สบายก็อุ้มลูกมาหาหลวงปู่ฯ ๆ ท่านก็รับเด็กจากมือแม่ลูกอ่อน มาอุ้มแล้วก็เป่าแล้วก็เป่าให้ทั่วตัว ท่านเป่าเหมือนกับจะให้เด็กน้อยหายไข้เดี๋ยวนั้น และภาพเหล่านี้เป็นเรื่องปกติเป็นอย่างนี้มาเนิ่นนาน 

   พอกราบหลวงปู่กันแล้วชาวบ้านก็จะพากันไปนั่งเล่น นอนเล่นที่ ศาลาเล็ก ๆ ตรงปากทางเข้าสุสาน(ย้ำ...ว่าสุสานที่แปลว่าป่าช้าครับ) เหมือนกับเป็นศาลาประชาคมประจำหมู่บ้าน ชาวบ้านจะมาก็นั่งคุยนอนคุยกัน จนมืดค่ำก็จะได้แยกย้ายกันกลับบ้าน เป็นอย่างนี้ทุกวัน ผมซึ่งเป็นคนได้รู้ได้เห็นก้ไม่รู้ว่าจะบรรยายควารู้สึกและความทรงจำเหล่านี้อย่างไรดี อาจจจะเรียกได้ว่ารู้สึกประทับใจก็ได้ และก็รู้สึกสนิทใจและสบายใจเวลาที่อยู่กับหลวงปู่ฯท่าน เพราะลึกๆในใจรู้แล้วว่าเราเจอครูบาอาจารย์ของเราแล้ว

https://www.youtube.com/watch?v=MyQ9UIC5KuI

    เมื่อก่อนผมแขวนพระ 5-7-9 องค์ องค์ละหลวงพ่อ ๆ อย่างเหรียญพระชินสีห์ ธรรมศาสตร์ 60 ปี เนื้อเงิน เหรียญท่านอ.วัน อุตตโม สำนักทรัพย์สิน เนื้อนวะฯ เหรียญหลวงปู่ชอบ ที่หล่อจากฝาบาตรท่าน ล็อคเก็ตหลวงตามหาบัว รุ่นแรก ทรงกลม สีฟ้า ถ่ายแค่หัวไหล่ หลังมีเกษาท่าน ลุงชาญณรงค์ที่เป็นคนถือบาตรหลวงตาฯ ที่สวนแสงธรรมให้มา เหรียญ รูปหล่อ รุ่นแรก เนื้อเงิน หลวงปู่เจี๊ยะ อาจารย์เรา ฯลฯ อีกมากมายทั้งของผมและของตกทอดจากพ่อของผม

    แต่พอมาเจอหลวงปู่เหมือนกับเราเจอ อาจารย์ของเราแล้วท่านจะขลังยังไง ขนาดไหนไม่ทราบได้ในตอนนั้น แต่ข้อวัตรปฏิบัติของท่าน มั่นทำให้เราอบอุ่นเย็นใจ ใจเราถึงเครพศัทธาท่านสนิทแน่บแน่น เราก็เต็มใจที่จะแขวนพระท่านเพียงองค์เดียว หรือไม่ก็จะขาดไม่ได้ต้องมีในคอเสมอ อารธณาติดตัวเพราะศรัทธา ไม่ใช่เพราะขลัง

    

https://www.youtube.com/watch?v=0NEiiXWRNaA

    หลวงปู่ ฯ ท่านชอบซื้อชีวิตสัตว์มาปล่อย ชอบขุดบ่อน้ำ ฝายก้นน้ำ ซื้อที่ขยายป่า ใครจับงูมาได้จะงูอะไรก็เอามาขายหลวงปู่ฯ ท่าน ๆ ก็ซื้อ ถ้าใครเคยไปสุสานจะเห็นกองหินที่เรียงรายเป็นตั้งสูงนั่นคือที่อยู่ของงู ตะขาบ แมงป่อง ฯลฯ ที่ท่านซื้อมาปล่อย หรือไม่ก็เอาไปปล่อยในป่า ที่หลวงปู่ท่านได้สร้างรั้วล้อม ทำการอนุรักษ์ไว้ โดยที่ก่อนปล่อยท่านจะเป่าก่อน ท่านว่าเป่าให้คนมองเขาไม่เห็นและเขาก็ไม่กัดคน

    ลูกศิษย์หลวงปู่ฯ(งู ะขาบ แมงป่อง) จึงไม่เคยกัดใครแม้แต่คนเดียว บางครั้งพวกขายปลาช่อน ปลาดุก จากตัวจังหวัด ขายไม่หมดก็เอามาขายหลวงปู่ ฯ ท่าน ๆ ก็ซื้อเอามาปล่อย ที่ละ 2-3หมื่นบาท(ผมยังเคยชั่งปลาและคิดเงินให้ท่าน) มีเรื่องแปลกที่ผมได้พบอยู่เรื่องนึง คืนนั้นผมนอนเฝ้าท่านตามปกติ ก็นั่งคุยกับท่านสักพัก ก็มีศิษย์ร่วมสำนัก(แมงป่อง)ตัวใหญ่มาก กำลังมุ่งตรงเข้ามาทางเรา(ผมกับหลวงปู่ฯ) พอหลวงปู่ ฯ ท่านเห็นท่านก็พูดเปรย ๆขึ้นว่า นั่นเขามาลาหลวงปู่

    https://web.facebook.com/photo.php?fbid=10206113896862395&set=pcb.991954984214551&type=3&relevant_count=3


  ครับ..เขามาลาหลวงปู่ ฯ แต่ถ้าเขาเข้ามาใกล้กว่านี้ผมก็จะลาอีกคน จึงกราบ ๆ ท่านแล้วก็เอาที่โกยผงมาช่วยพาเพื่อนออกไปอยู่ข้างนอก คืนนั้นนอนผวาทั้งคืน ตื่นเช้ามา ตี 3 หลวงปู่ตื่น เราก็ตื่น ล้างหน้าแปรงฟัน จัดการเรื่องของท่านเรียบร้อย พอเช้าฟ้าสางก็กวาดสุสาน พอกวาดไป ๆ ก็ไปเจอเพื่อนคนเมื่อคืนที่มาลาหลวงปู่นอนหางตก ตายสนิทเรียบร้อย เราก็มานึก

.......เออ..เขามาลาหลวงปู่ฯ จริงอย่างท่านว่า

ป.ล. ผมเป็นผู้เขียนบทความนี้ขึ้น โดยเผยแพร่ครั้งแรกในเว็ป คนรักมีด และผมเห็นควรว่าควรนำมาปรับปรุงแก้ไข และเพิ่มเติมบางสิ่งตามความหมาะสม 

I_modxsuper1